“Kunnen patiënten met een COPD-vraagstelling ook bij jullie terecht?’ Dit is een vraag die ik onlangs kreeg van een huisarts. Jazeker, wij zien ook deze patiënten. Dat wij als academisch huis een, zoals dat heet, topreferent ziekenhuis zijn, betekent niet automatisch dat wij ons slechts toeleggen op de meest complexe zorg en behandelingen, zoals long- en harttransplantaties.

Naast patiënten met eindstadium van hun longziekte, die lijden aan aandoeningen als longfibrose, longemfyseem of cystic fibrosis (taaislijmziekte) bieden wij ook zorg aan patiënten uit de regio; ik zie verschillende soorten longpatiënten die zijn doorverwezen door hun huisarts of een longarts uit een regionaal ziekenhuis en dus ook patiënten met verdenking op COPD.

Voor hen verzorgen wij een afspraak op onze COPD-poli Sneldiagnostiek. Deze poli is tot stand gekomen op basis van de wensen en professionele inbreng van patiënten en verwijzers. Ook heb ik aanbevelingen meegenomen uit de landelijke werkgroep COPD waarvan ik lid ben. Om inspiratie op te doen zijn we met longverpleegkundigen bij een longafdeling in een regionaal ziekenhuis langs geweest. Het draait namelijk allemaal om de centrale vraag: hoe kunnen we sámen de beste COPD-zorg bieden aan onze patiënten? Met de wetenschap dat een huisarts in de eerstelijnszorg, een verwijzende longarts in de tweedelijnszorg en ik als specialist in een universitair medisch centrum ieder daarin een eigen rol hebben.

Zo wil de huisarts voor de beste diagnose en behandeling zijn patiënt graag naar het UMC Utrecht doorverwijzen, maar die niet aan ons ‘verliezen’. Want voor de patiënt is het ook het prettigst om - mits de diagnose het toelaat -– weer zo snel mogelijk terug te zijn bij zijn vertrouwde zorgverlener. Ook gaven huisartsen aan duidelijk en onderbouwd te willen weten of hun patiënt lijdt aan astma of COPD. Dit kan inderdaad een moeilijk te stellen diagnose zijn: beide aandoeningen vertonen een overlap in symptomen. Daarom is voor een precieze diagnose uitgebreider longfunctieonderzoek nodig. Alle middelen en expertise hiertoe hebben wij hier in huis.

De COPD-poli van de DH&L is zo georganiseerd dat de patiënt in één bezoek aan ons ziekenhuis wordt onderzocht, hiervoor de benodigde longfunctieonderzoeken ondergaat, er een diagnose volgt en een behandelplan wordt voorgesteld. Dit alles gebeurt onder directe begeleiding van de longverpleegkundige. Aan het einde van het bezoek wordt meteen ook de huisarts geïnformeerd. Kortom, alle betrokkenen zijn verzekerd van de beste diagnose en de verwijzer behoudt zijn patiënt.

Daarmee houdt de samenwerking met verwijzers niet op. Ik blijf in contact met huisartsen en mijn collega-longartsen in de regio en in het land. Ook voer ik overleg met fysiotherapeuten. We hebben namelijk een gedeelde zorg voor onze patiënten en die is ook nog eens dynamisch, zowel eerste-, tweede- als derdelijns. Het is daarom van belang dat we van elkaar weten wat we doen en wat we van elkaar verwachten, om uiteindelijk patiënten de allerbeste continuïteit van zorg te kunnen bieden.”

COPD-zorg in het UMC Utrecht